EEN BIJZONDERE PELGRIM OP WEG NAAR COMPOSTELA

EEN BIJZONDERE PELGRIM OP WEG NAAR COMPOSTELA

De komende dagen wil ik met foto's terugblikken op mijn blog van 2011, waarin ik mijn wandelreis beschrijf als een bijzondere pelgrim op weg naar Santiago de Compostela. Dit wandelrelaas werd bewerkt door Ad van Asten†.

"Theo Tromp, de wandelende reiziger, staat bij OLAT vooral bekend om zijn vele activiteiten die hij in het verleden voor de club heeft georganiseerd. Sinds 2007 organiseert hij op persoonlijke titel groepspelgrimages naar het Spaanse pelgrimsoord. Het grote voordeel van deze wandelingen is dat het bedje 's avonds gespreid is en dat de rugzak niet zelf gedragen hoeft te worden. Ook tijdens deze tocht zal Theo enkele weken in gezelschap wandelen van dergelijke pelgrims die op 'comfortabele wijze' hun aflaten proberen te verdienen. Het grootste deel van de tocht zal Theo echter zijn rugzak zelf dragen en aan den lijve ondervinden hoe zwaar zo'n tocht in werkelijkheid is."

TOELICHTING - DE REDEN VAN MIJN VOETTOCHT

Ik denk dat ik toch een verklaring moet geven over hoe ik aan mijn Camino ben begonnen. Jaren geleden startte ik samen met Jan van de Ven om de GR 5 naar Nice te wandelen. Door omstandigheden zijn we niet verder gekomen dan de Elzas.

In 2004 liep mijn vriendin Margriet Fischer van Weert naar Santiago en vroeg ze of ik een week met haar mee wilde wandelen. Deze ervaringen deden me beseffen dat dit geen normale wandelweg was. Ik liep mee van Noord-Frankrijk naar Vezelay en besloot om dit zelf ook te voltooien. Ik maakte plannen om hiermee te starten, maar steeds meer wandelvrienden wilden mee. Zo begonnen we van Le Puy aan een vijfjarig project om naar Santiago de Compostela te wandelen. Uiteindelijk liep ik zelf niet, maar zorgde ik dat de groep kon wandelen. Ze legden elke dag 35 tot 40+ kilometer af en voltooiden de tocht in 4 jaar. Maar toen had ik hem zelf nog niet gelopen.

In 2011 had ik 10 weken vrij om het restant te voltooien. Ik wilde vanaf Vezelay beginnen, maar ook Le Puy aandoen, dat aan een andere route ligt. Daar wilden 4 mensen mee om dat tussenstuk ook te wandelen. Vanaf Le Puy de Velay begon ik alleen aan mijn Camino. Maar ben je echt alleen als je dat niet wilt?

Maar wat is nu een echte pelgrim? Is het iemand die van huis uit start? Of iemand die al bedelend zijn route aflegt en vaak niet werkt? Is het degene die alleen de laatste 100 kilometer wandelt? Of iemand die zijn bagage en rugzak laat bezorgen van etappe naar etappe? Wandelt hij dagelijks 15 kilometer? Of loopt hij de hele dag met een rozenkrans in zijn handen? Legt hij het op de fiets af? Of per paard? Met een ezel die de bagage draagt? Of met een karretje voor zijn/haar bagage? In al die jaren op de Camino heb ik al deze groepen ontmoet en hen koffie, thee en mariakoekjes gegeven.

Ik ben in meer dan zeven boeken van pelgrims terechtgekomen als een "Engel van de Camino". De Camino ben je zelf en hoe je het beleeft, geeft en ontvangt. Ik ben niet kerkelijk, maar ik geloof wel. Ik heb de route niet gelopen met een geestelijke gedachte. Ik ging hem ook niet wandelen om mezelf te leren kennen of hogere sferen te beleven. Maar ik heb hem wel ervaren als iets bijzonders, waarin ik veel dingen uit de film The Way heb ervaren. Deze weken, en die met Margriet, blijven een onvergetelijke ervaring waar ik nog dagelijks aan terugdenk.

In de volgende afleveringen neem ik je mee in wat ik allemaal heb beleefd.

#wandelen #camino #caminodesantiago #frankrijk #spanje #pelgrim #pelgrimstocht #pelgrimsroute