WANDELEN IN DE BLUE MOUNTAINS BLACKHEATH

WANDELEN IN DE BLUE MOUNTAINS BLACKHEATH

's Ochtends maak ik met Gijs een wandeling naar het historische station van Katoomba, dat vanaf onze locatie nogal een klim is. Daar hebben we onze Opal kaart opgewaardeerd en zijn we met de trein naar Blackheath gegaan.

Aangezien ik met het openbaar vervoer reis en geen zin heb om de asfaltweg te volgen naar ons uitkijkpunt Govetts Leap lookout, besluit ik om ditmaal de Popes Glenn Walk te doen. Dit is een goede keuze, want het is een mooi pad door de vallei. De route is heel afwisselend en duidelijk verbeterd qua structuur in de afgelopen jaren.

Het uitzichtpunt Govetts Leap lookout zelf is ook onder constructie en wordt verbeterd en uitgebreid. Bij de verbetering is wel vaak het avontuurlijke karakter van de weg verloren gegaan, maar het uitzichtpunt zelf is geheel rolstoelvriendelijk gemaakt.

Het volgende stuk naar Evans Lookout heeft ook een opwaardering ondergaan. Nadat we daar zijn aangekomen en even iets gedronken en gegeten hebben, overleg ik met Gijs of hij nog behoefte heeft aan een extra uitdaging van de Grand Canyon.

Maar vanwege het weer en de trappen die hij gisteren heeft afgedaald EN beklommen op de Giant Stairs, heeft hij daar geen zin in. Tenminste niet vol enthousiasme en het weer is ook nog eens dreigend op dat moment.

Als het regent, moet je zeker niet de Canyon in gaan, want het water kan snel erg opzwellen.

Zelf ben ik er ook niet rouwig om, al denk ik tijdens het wandelen over een deel van de route dat het misschien de laatste keer is dat ik deze diepte in zal gaan. Ik weet namelijk dat de klim elke keer weer menig zweetdruppeltje kost. Maar het idee dat we na deze wandeling nog terug moeten wandelen naar het centrum van Blackheath, helpt me deze teleurstelling te verwerken

Maar in plaats van de directe asfaltweg naar het centrum te nemen, kies ik ervoor om enkele smalle paden en later een bredere brandgang, de Braeside Powerline Trail, te gebruiken. Als ik een mogelijkheid zie, verlaten we deze weg voor een mooi bospad, dat vervolgens een klim door een pad is dat waarschijnlijk bij regen een waterstroom is.

Dan komen we weer op een smal pad terecht en als ik even kijk op mijn mobiel om te zien of we nog goed zitten, word ik gelijk gestraft door een laaghangende tak die bijna mijn keel doorsnijdt. Ach, zo erg was het nu ook weer niet, maar ik dacht wel dat ik geluk had dat er geen scherppunt aan zat.

Als we weer in Blackheath zijn aangekomen, nemen we onze beloning van een gele drank en bestellen we gelijk ook Fish and Chips. Zo hebben we in ieder geval al een warme maaltijd binnen.

Voor vanavond hebben we nog een portie bami van eergisteren. We hebben hier geen luxe om te koken, maar we hebben wel een magnetron. Gisteravond waren de meeste restaurants vol als je niet gereserveerd had.

Vanavond heb ik Gijs er nog even op gewezen dat het uitzichtpunt 's avonds verlicht is en dat er meestal 's ochtends een wolkendek in het dal hangt. Hij heeft in ieder geval gezien dat het de moeite waard was. Op dit moment regent het terwijl ik dit schrijf, maar misschien hebben we morgen een mooie ochtend.

Dit is de laatste wandeldag van onze twee maanden durende wandelreis die begon in San Antonio, Texas en ons via Nieuw-Zeeland naar Australië bracht. Het zou mooi zijn als we morgen nog een mooie wandeldag hebben.

#wandelenindenatuur #wandelreizen #wandelen #BlueMountains #australia

www.TT-wandelreizen.nl